« Önceki Söz
Þuan: 1. KISIM 12. Söz
»Sonraki Söz
AiÅŸe validemizin hizmetçisi Ümmü Dürde anlatıyor:
Bir gün AiÅŸe (r.a.)’a yüz bin gümüÅŸ para getirildi. Paranın hepsini dağıttı. Kendisi oruçluydu.
Ben; "Dağıttığın o paradan bir gümüÅŸ ayırarak et aldırıp onunla iftar edebilirdin" dedim.
O; "Daha önce hatırlatsaydın öyle yapardım." karşılığını verdi.