« Önceki Söz
Þuan: 5. KISIM 50. Söz
»Sonraki Söz
Fatih bir gün dilencinin birine bir altın vermiÅŸti. Dilenci, PadiÅŸahın verdiÄŸi altını az bularak ÅŸöyle bir soru sordu: "Bu nasıl olur PadiÅŸahım? Ben senin kardeÅŸin olduÄŸum halde nasıl olur da bana bir altın verirsin?" Dilencinin ne demek istediÄŸini tam anlamayan Fatih sordu: "Sen benim nereden kardeÅŸim oluyorsun?"
Dilenci ÅŸu açıklamayı yaptı: "Ä°kimizde Âdem babamız ve Havva anamızdan dünyaya gelmedik mi? Böyle bir durumda kardeÅŸ sayılmıyor muyuz?" Fatih gülümsedi. Bu cevap hoÅŸuna gitmiÅŸti çünkü. Dilencinin kulağına eÄŸilerek ÅŸöyle dedi: "Aman alçak sesle söyle. Bu söylediÄŸini diÄŸer kardeÅŸlerimiz de iÅŸitip gelirlerse, senin payına bir altın bile düÅŸmez."