Þuan: 5. KISIM 202. Söz

Hazret-i Ömer, halifeliÄŸi sırasında bir gece asayiÅŸi kontrol için Medine sokaklarında dolaşıyordu. Gecenin karanlığında önünden geçmekte olduÄŸu bir evden yüksek sesler iÅŸitti. Bir anne kızına ÅŸöyle diyordu;
Kızım, yarın satacağımız süte su karıştır!
Anne, Halife süte su karıştırmayı yasak etmedi mi?
Kızım, gecenin bu saatinde Halifenin nereden haberi olacak, o şimdi yatağında yatıyor.
Anne! Anne! Halife uyuyor, haberi olmaz diyorsun! Her ÅŸeyi bilen, gören ve her ÅŸeye kâdir olan Allah-ü Teâlâ bizi görüyor, hâlimizi biliyor! Hilemizi insanlardan gizleyebiliriz, fakat her ÅŸeyi bilen ve gören Allah’tan nasıl gizlersin?
Hazret-i Ömer, bu kızın güzel ahlakına çok hayran kaldı. Bu durumu hanımına da anlattı. Sonra da, o kızı oÄŸlu Asım ile evlendirdi. Asım’ın bu kadından bir kızı oldu. Bu kızdan da âdil halifelerden Ömer bin Abdülaziz hazretleri doÄŸdu.