« Önceki Söz
Þuan: 5. KISIM 173. Söz
»Sonraki Söz
DerviÅŸ'in biri, Åžeyh Ebû Saîd hazretlerini görmeye gitmiÅŸti. Åžeyhin debdebeli çadırını, ipekten iplerini, altından kazıklarını gören derviÅŸ ÅŸaÅŸkına döndü. Åžeyh Ebû Saîd gibi büyük bir velinin, bu lüksünü anlayamadı. Ebû Saîd hazretleri, derviÅŸin aklından geçenleri anlayıp, durumu ÅŸöyle açıkladı: "Ey derviÅŸ, çadırımızın bu altın çubuklarını kalbimize çakmadık, onları yere çaktık. Bu dünya, senin gölgene benzer, yüzünü güneÅŸe dönersen, gölgen arkada kalır. EÄŸer sırtını güneÅŸe dönersen, güneÅŸ arkada kalır."