« Önceki Söz
Þuan: 5. KISIM 121. Söz
»Sonraki Söz
Bayezid-i Bistami, buyurdu ki: "On iki sene nefsimin ıslahı için çalıştım. Nefsimi riyazet, nefsin arzularını yapmamak körüÄŸünde, mücâhede, nefsin istemediÄŸi ÅŸeyleri yapmak ateÅŸiyle kızdırdım. Nefsi, yerme, kötüleme örsünde, kınama, ayıplama çekici ile dövdüm. Böyle uÄŸraÅŸa uÄŸraÅŸa kendi benliÄŸimden bir ayna yapıp beÅŸ sene kendimin aynası oldum. YapabildiÄŸim ibadet ve tâatlarla bu aynayı cilâlayıp parlattım. Bir sene ibret nazarı ile bu aynaya baktım. Neticede bu aynada gördüm ki, belimde, gurur, riyâ, ibâdete güvenip amelini beÄŸenmek gibi kalp hastalıklarından meydana gelen bir zünnâr bulunuyor. Bu zünnârı kesip atabilmek için beÅŸ sene daha uÄŸraÅŸtım. Yeniden hakikî müslüman oldum.