« Önceki Söz
Þuan: 4. KISIM 93. Söz
»Sonraki Söz
Ä°mam-ı Åžafiî (r.a.) ÅŸöyle buyuruyor.
“Doyuncaya kadar yemek yemeyeli onaltı sene oluyor. Bu süre zarfında bir kere doyuncaya kadar yemek yedim; onu da hemen geri çıkardım. Doyuncaya kadar yemek bedeni ağırlaÅŸtırır, kalbi katılaÅŸtırır, fetaneti (basiret, ince anlayış) köreltir, uyku getirir ve ibadet zevkini azaltır.”
Ä°mam-ı Åžafiî (r.a.) geceyi üçe böler ve birinci kısmı kitap yazımına, ikinci kısmını uykuya, üçüncü kısmını da namaza ayırırdı. Ömrünün sonlarına doÄŸru rahatsızlığı görenleri acındıracak seviyeye ulaÅŸmıştı. Bir gün olsun ÅŸikayetçi olmadı, hatta ÅŸöyle dua etti:
“Allah’ım! EÄŸer bu hastalıkta senin rızan varsa, onu arttır.”