« Önceki Söz
Þuan: 4. KISIM 89. Söz
»Sonraki Söz
Hz. Behlül bir gün Hârûn ReÅŸîd'in taht odasını boÅŸ buldu ve çıkıp tahta oturuverdi. Bunu gören askerler onu kamçı ile dövmeye baÅŸladılar. Askerler vurdukça o;
"Vah Hârûn ReÅŸîd. Vah Hârûn ReÅŸîd!" diyordu.
O esnâda halîfe geldi ve manzara karşısında donup kaldı. Askerleri uzaklaÅŸtırdıktan sonra;
"Ey Behlül! Bu ne hâl?" diye sordu.
Behlül;
"Senin için aÄŸlıyorum. Burada tahtı boÅŸ bulup bir an oturdum. Bu kadar kırbaç yedim. Sen ise senelerdir bu tahtın üzerinde oturuyorsun. Hâlin ne olur diye düÅŸündüm."
Hârûn ReÅŸîd;
"Peki ne yapmam lâzım?" dedi.
Behlül;
"Mademki bu yükün altına girdin. Zulme meyletme. Adalet üzere ol. Böylece tahtında otur." buyurdu.