Þuan: 4. KISIM 87. Söz

Adamın birisi namaz kılmaz, diÄŸer ibadetleri yapmaz ama her gece yatarken; 
"Yâ Rabbî! Bana cennetini ver!" diye duâ ederdi. 
Bir gece aynı ÅŸekilde yattı. Geç vakitte, damdan bir tıkırtı geldiÄŸini hissederek uyandı. Hemen çıkıp; 
"Kimsin, orada ne arıyorsun?" dedi. 
Damda bulunan Behlül Dânâ idi ve; 
"Devem kayboldu da onu arıyorum." dedi. 
Ev sahibi, 
"Kaybolan devenin damda olması hiç mümkün mü? Bu akılsızlık deÄŸil midir?" deyince, 
Behlül-i Dânâ; 
"Senin, hiç ibadet etmemen ve sonra da Allah-ü Teâlâ’dan cenneti istemen daha akılsızlık deÄŸil midir?" buyurdu. 
Ev sahibi O zaman, Behlül-i Dânâ'nın kendisine nasihat vermek için böyle yaptığını anladı. Hatasını anlayıp, tövbe etti ve ibadetlerini aksatmadan yapmaya baÅŸladı.