« Önceki Söz
Þuan: 4. KISIM 44. Söz
»Sonraki Söz
Allah dostlarından Fudayl bin Iyâz’ın ÅŸu hâli, kâmil bir mü’minin gönül kıvamına ne güzel bir misâldir:
Kendisini aÄŸlarken gördüler:
“Niçin aÄŸlıyorsun?” dediler. O da:
“Bana zulmeden bir zavallı müslümana üzüldüÄŸümden aÄŸlıyorum! Bütün kederim, onun kıyâmette rezil olmasındandır.” buyurdu.