Þuan: 3. KISIM 99. Söz

Åžeyhlerden birisi müritlerini kendisi için çiçek toplamaya göndermiÅŸ. Biri hariç hepsi son derece gösteriÅŸli çiçeklerle gelmiÅŸler. O derviÅŸ ise solmak üzere olan bir dal çiçek elinde, gelmiÅŸ. Niçin diÄŸerleri gibi o rengârenk, canlı çiçeklerden toplamadığını soran ÅŸeyhine, “Hangisine elimi atsam, onu zikir halinde buldum. Sadece bu zikrini bitirmiÅŸti, o yüzden bunu getirebildim.” demiÅŸ. DiÄŸer derviÅŸler bir edep gereÄŸi o çiçekleri derip getirirken, tabiattaki zikri duyan bu derviÅŸ daha derin bir edebin gereÄŸi olarak çiçekleri kopartamamış. Allah bizi bütün mahlûkatın zikrini duyanlardan eylesin. ÂMÄ°N.