« Önceki Söz
Åžuan: 1. KISIM 10. Söz
»Sonraki Söz
Åžükür, nimeti verene karşı duyulan minnetin açık bir göstergesidir.
O yüzden, kendisinden bir iyilik gördüÄŸümüz kiÅŸiye teÅŸekkür ederiz.
Åžükür ve minneti en çok hak edense, mülkün mutlak sahibi olan Allah-ü Teâlâ’dır.
Zaman zaman nankörlük edip, elimizdekini azımsıyor olsak da, nimet deryasında yüzdüÄŸümüzü kimse inkâr edemez.
En basitinden bir ihtiyacımızı gideren kiÅŸiye minnetimizi defalarca dile getirirken, sayısız ihtiyacımızı karşılayan Rabbimize ÅŸükrü hakkıyla yerine getirebiliyor muyuz?
Mesela göz ameliyatımızı baÅŸarıyla gerçekleÅŸtiren doktora bu çabasından dolayı defalarca teÅŸekkür ediyoruz. Aynı teÅŸekkürü o gözü yoktan var eden Rabbimize karşı da yapmamız gerekmiyor mu?